Ergens in mij zit nog steeds dat meisje van achttien met de grote dromen, die zich maar blijft verwonderen over het leven.
All posts by Romy
Vaders
Ze zucht dramatisch. ‘Jij hebt een papa en een vader,’ zegt ze. ‘Ik heb alleen een papa.’
What the he(c)k?
Hoe ging ik thuis uitleggen dat ik naar aanleiding van een schrijfopdracht een conversatie was begonnen met een hek?
Gebroken
Liever gooien we een filter over de pijn, lachen we het ongemakkelijke gevoel weg of vervangen we het kapotte voorwerp voor iets nieuws.
Kroepoek en pure chocola
De kinderen mochten van hem zo veel chips over de nasi strooien als ze wilden, ook al mopperde mijn oma dat dit niet zo hoorde.
Zeewind
Bruin werden we ook al niet, maar het vinden van die haaientand stond voor geluk, had de verhuurder van het huisje me verzekerd.
Boekreview: Het meisje dat aan de oever verscheen- Geert Kimpen
Wat voor zin heeft het om verder te zoeken naar zijn levensdoel als hij door dit meisje volledig geaccepteerd en omarmd wordt zoals hij is?
Thuis
Ik buig me over mijn pan met stoofvlees, snuif de geur op en denk aan thuiskomen, en aan hoe een huis niet automatisch een thuis is omdat er toevallig mensen wonen.
Dochterlief schrijft: het podium op
Het maakte gelijk een einde aan een valse overtuiging die ik al die tijd had: dat mijn woorden er niet toe deden en daarom voor altijd in een schrijfblok verborgen moesten blijven.
Boekreview: Indo – Marion Bloem
In Indo wisselt Marion Bloem herinneringen en gebeurtenissen af, en geeft ze een verfrissende, heel persoonlijke blik op de huidige samenleving waarin ‘identiteit’ steeds meer een issue lijkt te worden.